Jest to model psychoterapii skupionej na spostrzeganiu człowieka w powiązaniu z innymi ludźmi, w bogatym kontekście relacji, wzajemnych oddziaływań, wspólnych celów, realizowanych wartości, a także istotnych różnic: wielu punktów widzenia i wielu opowieści, dotyczących pozornie tych samych sytuacji. Ważną częścią pracy w nurcie systemowym jest pomoc w zobaczeniu zasobów, możliwości, zdolności do radzenia sobie i rozwoju oraz ich aktywizacji do realizacji celów terapii.
Metody psychoterapii systemowej mogą być stosowane zarówno w terapii indywidualnej, jak i pracy z parami, rodzinami, grupami.